Dawid, jego mama Walentyna i dwójka rodzeństwa przyjechali do Polski z Charkowa w Ukrainie w marcu 2022 roku, po eskalacji działań wojennych. Od tego czasu mieszkają w Toruniu, który stał się ich nowym domem. Starsze dzieci chodzą tutaj do szkoły, a Dawid do przedszkola. Jednak nagła przeprowadzka i porzucenie wszystkiego co znajome nie było dla nich łatwe.
Pierwszy raz spotkaliśmy Walentynę i jej dzieci w kwietniu 2023 roku w Toruniu. Rodzina korzystała wówczas ze wsparcia finansowego oraz żywnościowego prowadzonego przez Fundację Emic we współpracy z Polską Akcją Humanitarną.
Podróż z Ukrainy
Po przyjeździe do Polski w życiu Dawida i jego rodziny zmieniło się właściwie wszystko: język, kultura, przyjaciele, zniknęły też znajome miejsca. Ze względu na stan zdrowia chłopiec wymaga szczególnej opieki i rehabilitacji. Walentyna wspomina ich wspólną drogę z Charkowa: “Nasza podróż z Ukrainy trwała dwa dni. Jechaliśmy pociągiem do Lwowa, to zajęło dobę. Tam trafiliśmy do szpitala, gdzie sprawdzali stan dzieci po podróży. Potem czekał już na nas autobus na granicę. We Lwowie bardzo pomogła nam wolontariuszka, zwłaszcza dzieciom. Przywieźli nas do Warszawy i tam czekały na nas karetki pogotowia”.
Najważniejszy jest spokój
Walentyna mówi, że w Polsce jest im dobrze, zyskała przyjaciółki, czuje, że ma wsparcie. “Jest tu spokojnie, to jest najważniejsze dla dzieci” – dodaje. Zapytana o najistotniejsze potrzeby mówi wprost: “Najważniejsza dla nas w tym momencie jest rehabilitacja dziecka. Dzięki środkom otrzymanym przez program pomocy finansowej możemy je wysłać do specjalnej kliniki. Tutaj, w przedszkolu, jest za mało takich zajęć, on potrzebuje ich więcej. W Ukrainie jeździliśmy na taki turnus raz na trzy miesiące. Teraz uda się do tego wrócić w Polsce. Jesteśmy zapisani na sierpień”.
Po gwałtownej przeprowadzce Dawid stał się skryty, niechętnie nawiązywał relacje z innymi ludźmi. W sierpniu uczestniczył w zajęciach z elementami zooterapii, które odbywały się w ramach prowadzonego przez PAH Programu Pajacyk. W towarzystwie zwierząt, pod opieką psycholożki, chłopiec znowu poczuł się bezpiecznie, otworzył się, stał się bardziej ufny.
Dom w Charkowie
Podczas rozmowy w kwietniu 2023 roku Walentyna wspominała rodzinne miasto: “Nasz dom w Charkowie jest cały, ale nie jest tam bezpiecznie. W tym roku, bardzo blisko naszego domu, ok. 300 m od niego, spadła rakieta”.
Pół roku po naszej rozmowie na Charków nadal spadają rakiety. 6 października doszło tam do zmasowanego ostrzału rakietowego, w wyniku którego ucierpiało ponad 1500 mieszkańców miasta, a wiele budynków zostało uszkodzonych lub zniszczonych. Walentyna i jej dzieci nie mogą jeszcze wrócić do swojego domu.
Rodzina Walentyny i Dawida skorzystała ze wsparcia finansowego realizowanego przez PAH we współpracy z Fundacją Emic, a także z pomocy psychologicznej i społecznej prowadzonej przez Fundację Inter Pares w ramach Programu Pajacyk Polskiej Akcji Humanitarnej.
Projekt realizowany we współpracy z CARE.
