Nazywam się Alaa al-Ali. Urodziłem się w Libanie, jako dziecko bez kraju, nazywany od samego początku uchodźcą. Jestem Palestyńczykiem. Moja rodzina emigrowała z Palestyny w 1948 roku. W 1992 roku Alaa wraz z rodziną zamieszkał w budynku tzw. Gaza Hospital to szpital który został założony w 1975 roku przez Organizację Wyzwolenia Palestyny i Palestyńskie Stowarzyszenie Czerwonego Półksiężyca. Budynek Szpitalu Gaza był świadkiem masakry w Sabrze i Chatilli w 1982 roku. W trakcie wojny obozów w Bejrucie, w 1985 - 1987 roku ,przestał działać jako szpital, a stał się miejscem azylu, schronieniem dla tych osób, którzy potracili swoje domy podczas wojny. Alaa wraz z rodziną mieszkał w budynku Gazy Hospital przez trzydzieści lat. Budynek Gazy Hospital kiedyś był moim domem. Ze względu na symbol jaki stanowił dla mnie i ze względu na ludzi, którzy tutaj mieszkali i historię jaką z sobą nieśli. Dla mnie dom to miejsce i ludzie. Alaa al Ali był jednym z twórców filmu dokumentalnego w reżyserii Marco Pasquini „Gaza Hospital”. Fabuła opowiadała o historii szpitala w Sabrze. Uczestniczył również w poszukiwaniach osób, które zaginęły w okresie Masakry Sabry i Chatilli oraz wojny domowej. Twórca projektu artystycznego „Listy z Diaspory Palestyńskiej”, autor trzech filmów krótkometrażowych „Podróż kanapy”, „List do Ahmada”, „O Sabro, Gazo”.