220407_GRZYBOWSKA_141

„Jak mamy radzić sobie w przyszłości, kiedy pozbawia się nas przeszłości, kiedy wybija się ją spod nas jak stołek spod nóg wisielca? I na ile nasza przeszłość może przywiązać nas do siebie, na ile może utrzymać nas przy sobie, jak umarłych marynarzy trzymają przywiązane do ich nóg kotwice? Czy powinniśmy być zależni od ścian, których od dawna nie grzeją nasze oddechy i które od dawna naszego tchu nie potrzebują? To pytania do pewnego stopnia retoryczne i pozbawione adresata, lecz jeśli przyjrzeć się uważnie i wsłuchać się w siebie samych – ważne i wiele wyjaśniające w naszym stosunku do siebie i całego świata”.