Bejrut, Liban, 2022.
Fot. Agata Grzybowska
Kiedyś Sabra była ubogą dzielnicą w zachodnim Bejrucie, która sąsiadowała z Szatilą – obozem założonym przez Palestyńczyków 1949 roku. Przez lata granice między Sabrą i Szatilą zatarły się i powszechnie zaczęto nazywać je „obozami Sabry i Szatili”.
Obecnie w obozach tych mieszkają uchodźcy z Syrii, Bangladeszu, Egiptu i biedni Libańczycy, których poziom życia mocno się obniżył w wyniku kryzysu ekonomicznego.
Podczas wojny domowej w Libanie w latach 1975–1990 palestyńska dzielnica uchodźcza została bardzo zniszczona. Następnie Sabra i Szatila zostały zdewastowane podczas inwazji izraelskiej na Liban w 1982 roku. 16–18 września 1982 roku doszło do masakry w obozach, zginęło wtedy od 700 do 5300 cywili palestyńskich i libańskich. Masakry dokonały libańskie oddziały maronickie zwane milicją chrześcijańską, dowodził nimi Elie Hobeika, i odbyła się ona za przyzwoleniem dowództwa izraelskich sił zbrojnych. 16 grudnia 1982 roku Zgromadzenie Ogólne ONZ potępiło masakrę i oficjalnie uznało ją za akt ludobójstwa.
Sabra i Szatila, Bejrut, Liban, 2022.
Agata Grzybowska
Jednym z najważniejszych miejsc w Sabrze i Szatili jest budynek Gaza Hospital, który dla wielu osób przez wiele lat stanowił schronienie i dom, gdy uciekali przed konfliktami. Więcej o samym budynku, jak i jego mieszkańcach możesz dowiedzieć się z pierwszego rozdziału opowieści, tutaj:
Film VR.
Przejdź się ulicami Sabry i Szatili wraz z Alaa Al-Alim, Palestyńczykiem urodzonym w Libanie, który mieszkał w tym obozie przez 30 lat.
Bejrut, Liban, 2022.
