Somalia

W ramach tego projektu zapewniliśmy natychmiastowy dostęp do wody oraz infrastruktury wodno-sanitarnej dla społeczności wiejskich i osób wewnętrznie przemieszczonych. Naprawiliśmy istniejące ujęcia wodne, a także zbudowaliśmy nowe. Przeprowadzaliśmy comiesięczne kontrole jakości wody, pilnując, aby była ona bezpieczna do spożycia. Oprócz tego budowaliśmy i naprawialiśmy latryny, dbając przy tym, żeby były one odporne na powodzie oraz aby 15% z nich było dostosowanych do potrzeb osób z niepełnosprawnościami. Prowadziliśmy kampanie promujące higienę, skierowane w szczególności do matek, które zazwyczaj są odpowiedzialne za utrzymanie gospodarstwa domowego i wychowanie dzieci. Aby ograniczyć skutki przyszłych katastrof naturalnych, przeprowadziliśmy szkolenie, w ramach którego stworzone zostały scenariusze postępowania w sytuacjach kryzysowych.

Projekt polegał na zapewnieniu dostępu do wody i sanitariatów dla najbardziej potrzebujących mieszkańców regionu Galgaduud w Somalii. Mieszkańcy dotkniętych suszą lokalizacji w dystrykcie Adado uzyskali tymczasowy dostęp do awaryjnego źródła wody dzięki dostarczeniu jej przez beczkowozy. W ten sposób pomoc otrzymało 940 rodzin w trudno dostępnych wsiach, w szczególności osoby wewnętrznie przemieszczone. Ponadto wywierciliśmy studnię we wsi Habasley, a w kilku innych wsiach odbudowaliśmy infrastrukturę wodną. Dzięki temu mieszkańcy uzyskali stały dostęp do bezpiecznej do spożycia wody. Studnie zostały rozmieszczone w punktach, w których od lat dochodzi do suszy.

Zainstalowaliśmy również urządzenia sanitarne – 76 latryn oraz kolejne 14 latryn specjalnie dostosowanych do potrzeb osób z niepełnosprawnościami. Zainstalowana przez nas infrastruktura sanitarna jest również dostosowana do wymogów kulturowych i gwarantuje bezpieczeństwo jej użytkownikom.

W ramach tego projektu zorganizowaliśmy także szkolenia z promocji higieny, w których udział wzięło 20 osób z lokalnej społeczności, a 500 rodzin otrzymało pakiety higieniczne. Przeszkoliliśmy także komitety wodno-sanitarne i monitorowaliśmy jakość wody.

W ramach tego projektu docieraliśmy do dotkniętych suszą Somalijczyków i Somalijek z ratującą życie pomocą, zapewniając im m.in. dostęp do bezpiecznej wody pitnej. Dostarczaliśmy potrzebującym wodę, oczyszczaliśmy chlorem istniejące punkty poboru wody oraz budowaliśmy nowe punkty. Stawialiśmy także zbiorniki na wodę deszczową oraz budowaliśmy i remontowaliśmy infrastrukturę sanitarną w szkołach, szpitalu i ośrodkach zdrowia. Przekazaliśmy ludności dotkniętej katastrofą wsparcie pieniężne, które umożliwiło im zaspokojenie najbardziej podstawowych potrzeb, dając jednocześnie możliwość wyboru tego, jaki wydatek był dla nich w danej chwili najpilniejszy.

Pomagaliśmy lokalnym władzom i społecznościom zmniejszyć dotkliwość kataklizmów, takich jak susze czy powodzie, szkoląc komitety zajmujące się tymi kwestiami. W trakcie szkoleń wspólnie opracowaliśmy mechanizmy wczesnego ostrzegania przed katastrofami oraz szybkiego reagowania.

Projekt miał na celu zapewnienie dostępu do czystej wody i godnych warunków higienicznych w obozach dla osób wewnętrznie przemieszczonych, a także w instytucjach i na terenach wiejskich. Nasze działania obejmowały budowę i remont infrastruktury wodno-sanitarnej, m.in. studni, ujęć wody, zbiorników wodnych czy latryn, jak i budowę zbiorników na wodę deszczową w szkołach, szpitalach czy ośrodkach zdrowia. Zapewniliśmy również bezpośrednie dostawy wody do osób najbardziej dotkniętych kryzysem poprzez przedłużanie rurociągów oraz dowożenie wody beczkowozami. W ramach projektu prowadziliśmy działania promujące higienę oraz dystrybuowaliśmy zestawy higieniczne, w tym zestawy do higieny menstruacyjnej, a także budowaliśmy infrastrukturę dostosowaną do potrzeb kobiet w szkołach i ośrodkach zdrowia.

Działania projektowe polegały zarówno na natychmiastowej, jak i trwałej interwencji, mających na celu poprawę dostępu do bezpiecznej wody dla społeczności dotkniętych suszą i konfliktami, w szczególności mieszkańców obozów dla uchodźców wewnętrznych. Przeprowadziliśmy remonty i rozbudowę istniejącej infrastruktury wodnej oraz zbudowaliśmy nową infrastrukturę, wyposażoną w odpowiednie systemy magazynowania, zbiorniki i sieci dystrybucyjne. Utworzyliśmy zrównoważone pod względem płci komitety wodne w celu zapewnienia ciągłości usług, odpowiedniej eksploatacji i konserwacji, a także wzmocnienia przywództwa kobiet. Zadbaliśmy o to, aby budowane przez nas urządzenia sanitarne były dostosowane kulturowo oraz odpowiadały na specyficzne potrzeby różnych grup pod kątem płci i potrzeb osób z niepełnosprawnościami. Prowadziliśmy także kampanie promocji higieny i dystrybuowaliśmy zestawy higieniczne.

Projekt miał na celu ratowanie zdrowia i życia, jak i zapewnienie godnych warunków do życia. W ramach projektu umożliwiliśmy dostęp do bezpiecznej do spożycia, czystej wody, a także wybudowaliśmy latryny w obozach dla osób wewnętrznie przemieszczonych, w tym przystosowane do potrzeb osób z niepełnosprawnościami, by zapewnić równy dostęp do toalet dla wszystkich mieszkańców obozów. Nad sprawnym funkcjonowaniem infrastruktury i jakością wody czuwać będą przeszkoleni przez PAH hydraulicy i członkowie tzw. komitetów wodnych. Przeszkoleni przez nas promotorzy higieny informowali mieszkańców obozów o chorobach przenoszonych drogą wodną, w tym AWD (ang. acute watey diarrhoea, czyli ostra biegunka wodnista) i cholerze, a także o dobrych zasadach higienicznych.

W ramach projektu przeprowadziliśmy remonty ujęć wodnych – trzech studni, które zostały poważnie uszkodzone przez obecną suszę. Studnie ulegały ciągłym awariom – między innymi pomp i generatorów – co doprowadziło do zaistnienia niedoboru wody dla dużej liczby społeczności wiejskich i zwierząt gospodarskich, które były od nich zależne. Właścicielom studni przekazaliśmy zakupione generatory i pompy oraz agregaty prądotwórcze. Dystrybuowaliśmy także artykuły higieniczne oraz inne niezbędne przedmioty dla osób wewnętrznie przemieszczonych, takie jak maty do spania. Dołożyliśmy wszelkich starań, aby dotrzeć z pomocą w szczególności do gospodarstw domowych prowadzonych przez kobiety czy osoby z niepełnosprawnościami, a także do gospodarstw domowych z dziećmi czy osobami w podeszłym wieku i ze schorzeniami przewlekłymi.